Wstęp
Idea wykorzystania do gry na wibrafonie większej ilości pałek niż cztery zrodziła się w roku 1979. Już w czerwcu przybrała ona ostateczny kształt w postaci gotowej techniki, jako nowego narzędzia umożliwiającego współczesnemu perkusiście realizację muzycznych zadań. Technika ta powstała jako skutek zapotrzebowania na bogatszą grę akordową, możliwość stosowania współbrzmień o bardziej złożonej strukturze niż proste układy czterogłosowe oraz większe uniezależnienie i melodyczną samodzielność obu rąk.
Podwaliną, na której zbudowałem swą technikę, jest synteza możliwości poznanych dotychczas technik — dwu- i czteropałkowej. Dzięki temu mogłem zastosować zalety każdej z nich, a słabe strony w prosty sposób wyeliminować. W mojej metodzie, trzymając sześć pałek, można z powodzeniem posługiwać się tradycyjną techniką dwu-pałkową i realizować gamy, z pewnością do zagrania w ten właśnie sposób. Natomiast fragmenty wymagające użycia czterech pałek można wykonać, wybierając dowolne z sześciu, stosując optymalny układ pałek, w dłoniach. Pozwala to również na zastosowanie optymalnego układu palców w zależności od wymaganego współbrzmienia czy sposobu prowadzenia linii melodycznej […]
Karol Szymanowski
Publikacja dofinansowana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.