„…trudno przyjąć, że dzieło muzyczne powstaje w historycznej, biograficznej i kulturowej próżni…”
Przywołana myśl Mieczysława Tomaszewskiego ukierunkowuje refleksję teoretyczną na historyczno-kulturowe konteksty twórczości muzycznej, zwracając się ku oddziałującym nań prądom umysłowym, ku filozofii, religii i innym zjawiskom kulturowym. Ślady przeszłości odnajdujemy bowiem nie tylko w postaci neostylów, „powrotów do…”, ale także wówczas, gdy mamy do czynienia „ze specyficznym dialogiem […] z tradycją, której elementy stają się przedmiotem swoistej gry” [Zbigniew Skowron]. W sferze relacji „zewnętrznych” wobec dzieła muzycznego sytuują się również wpływy wielkich indywidualności.
Wieloaspektowość zagadnienia tradycji kulturowych dzieła muzycznego, wobec których określa ono swoją podmiotowość artystyczną, podejmowana jest w zamieszczonych w niniejszym tomie artykułach z różnych perspektyw, m.in. form obecności dziedzictwa kulturowego w twórczości kompozytorskiej, metod i strategii ich badania i interpretowania, tradycji kulturowych, których depozytariuszem stało się dane dzieło bądź twórczość muzyczna, w tym nawiązań do dokonań twórczych największych mistrzów sztuki dźwięków.
Zwierciadlanym odbiciem powyższego tematu, swoistym „lustrem” problemowym, jest pierwszy z zamieszczonych artykułów Muzyka w prozie Sándora Máraiego jako medium refleksji nad światem, rozważający w prozie powieściowej węgierskiego pisarza, jego dialogu z współczesnością, bardzo ważną rolę muzyki. Dzieła muzyczne, wchodząc w specyficzny dialog nie tylko z tradycją kulturową, ale i współczesnością pozwalają bowiem jak napisała Elżbieta Nowicka – „rozświetlać nieprzejrzystość świata, wydobyć niejasne motywacje ludzkich czynów”.
Anna Nowak
Publikacja finansowana przez Ministerstwo Edukacji i Nauki w ramach programu Regionalna Inicjatywa Doskonałości SZTUKA DOSKONAŁOŚCI. Rozwój potencjału artystycznego i badawczego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.