Roman Maciejewski. Transkrypcje na dwa fortepiany
W stosunku do Romana Maciejewskiego często używa się określeń „twórca wyjątkowy, niepospolity, outsider”… Zazwyczaj wspomina się wówczas burzliwą młodość kompozytora, zafascynowanego nowymi nurtami modernizmu początku XX wieku (także nowatorskimi ideami twórczymi Karola Szymanowskiego), i jego barwne, emigracyjne losy, gdy rozwijał błyskotliwą karierę w środowisku młodych kompozytorów polskich w Paryżu. Fascynujące są w życiorysie Maciejewskiego szczególnie te epizody, w których odnajdujemy zaskakującą swą postawą kontestatora, który dla idei życia – jaką było komponowanie monumentalnego Requiem – porzuca lukratywne zajęcie w Hollywood. Frapuje także osobowość tego artysty, który odsuwając się od zgiełku popularności, odcina się od przemożnego imperatywu działania na rzecz kontemplacji Życia, Natury, Stwórcy. Czasem zadziwia też postawa kompozytora – obierającego niepopularną i niepraktyczną zgoła w XX wieku drogę artysty niezależnego, który nie zabiega o losy swoich utworów.
W tym jakże barwnym i złożonym obrazie osobowości Maciejewskiego można dostrzec jeszcze jedno jego oblicze – „zwyczajnego muzyka”. Człowieka, dla którego świat dźwięków jest nie tylko nośnikiem wielkich idei, lecz staje się także przestrzenią praktykowania muzyki wytwornej. Maciejewski ukazuje się zatem równie fascynującym twórcą muzyki stylu wysokim, jak i kompozytorem wprowadzającym słuchacza w kameralny świat zabawy i czystym przekonaniem swą twórczą tradycją i konwencją. Koncertujący jako pianista, zarabiał uprawianiem swego zawodu, niejednokroć kierował się w stronę „przeciętnego słuchacza”.
Właśnie taki obraz artystycznej osobowości Romana Maciejewskiego wyłania się ze znaczącego w jego dorobku zbioru, jakim są transkrypcje fortepianowe wielkich dzieł literatury muzycznej. Podobnie jak w przypadku wielu innych utworów Maciejewskiego, wydobyto je z „kompozytorskiej szuflady” dopiero w końcu lat 80. XX wieku za sprawą jego brata – Wojciecha. Jest to zbiór różnorodny, zawierający opracowania na cztery ręce lub dwa fortepiany kompozycji odmiennych stylistycznie i formalnie, reprezentujących arcydzieła literatury muzycznej kilku epok.
Aleksandra Kłaput-Wiśniewska
Nagrano w Sali Koncertowej Filharmonii Pomorskiej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy 30-31 lipca 2016 r.
Zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu miasta Bydgoszcz.
Wykonawcy:
Katarzyna Rajs jest pianistką, pedagogiem i profesorem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, absolwentką klasy Katarzyny Popowej-Zydroń i laureatką wielu konkursów pianistycznych. Specjalizuje się w twórczości Romana Maciejewskiego, nagrała komplet jego mazurków i jest autorką książki Chopinowski idiom mazurkowy. Aktywnie współpracuje z PWM i CD Accord, przywracając do repertuaru transkrypcje Maciejewskiego. Jej uczniowie odnoszą liczne sukcesy, a sama pianistka została wyróżniona m.in. „Medalem za zasługi na polu krzewienia kultury”.
Piotr Kępiński jest pianistą i pedagogiem, profesorem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, wykształconym m.in. pod kierunkiem Katarzyny Popowej-Zydroń, Wojciecha Świtały i Kevina Kennera. Koncertował w wielu krajach Europy, USA i Azji, współpracując z wybitnymi muzykami oraz zdobywając uznanie jako akompaniator na prestiżowych konkursach, m.in. Wieniawskiego i Rakowskiego. Posiada stopień doktora habilitowanego sztuk muzycznych i kieruje studiami doktoranckimi w swojej uczelni. Wspólnie z Katarzyną Rajs realizuje projekt nagrania kompletnego zbioru transkrypcji Romana Maciejewskiego na dwa fortepiany.
Utwory na płycie:
ROMAN MACIEJEWSKI (1910–1998): Transkrypcje na dwa fortepiany / Transcriptions for two pianos
Johann Sebastian Bach
• Passacaglia c-moll / Passacaglia in C minor BWV 582 — 12’02
Wolfgang Amadeus Mozart
• 10 Wariacji G-dur na temat Unser dummer Pöbel meint Glucka / 10 Variations in G major on the theme Unser dummer Pöbel meint by Gluck KV 455 — 12’41
Louis-Nicolas Clérambault
• Suita d-moll / Suite in D minor — 15’17
Ignacy Jan Paderewski
• Sarabanda h-moll op. 14 nr 2 / Sarabande in B minor Op. 14 No. 2 — 3’34
• Menuet G-dur op. 14 nr 1 / Minuet in G major Op. 14 No. 1 — 3’39
Maurice Ravel
• Pawana dla zmarłej infantki / Pavane for a Dead Princess — 4’51
Isaac Albéniz
• Tango op. 165 nr 2 / Tango Op. 165 No. 2 — 3’06
Fritz Kreisler
• Liebesfreud — 2’51
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.